Stwardnienie rozsiane (SM) jest złożonym problemem zdrowotnym, który generuje wysokie koszty społeczne, a także – co jest najbardziej dotkliwe – koszty dla samych pacjentów i ich najbliższych. Jest jednocześnie modelowym przykładem jednostki chorobowej, która poprzez efektywną organizację i finansowanie kompleksowej i zintegrowanej opieki może charakteryzować się wysoką skutecznością kliniczną oraz minimalizacją następstw choroby w całym cyklu życia pacjenta. Raport „Społeczno-ekonomiczne skutki stwardnienia rozsianego w aspekcie optymalizacji zarządzania chorobą w Polsce” to czwarta publikacja Instytutu Zarządzania w Ochronie Zdrowia Uczelni Łazarskiego (IZWOZ UŁa) podejmująca problematykę aspektów klinicznych, ekonomicznych, społecznych i zarządczych związanych ze stwardnieniem rozsianym. Opracowanie aktualizuje dane na temat kosztów ponoszonych przez publicznego płatnika zdrowotnego – NFZ płatnika społecznego, czyli Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz kosztów utraty produktywności, obciążających rachunek finansów publicznych. W badań ilościowych, przeprowadzonych w ramach niniejszego projektu badawczego, po raz pierwszy uwzględniono oponie chorych dotkniętych różnymi postaciami SM.